Bu sabah evden çıktım
Sokaklar suskun ve sisle kaplıydı
Kaldırım taşları suskun kırgındı
Gökyüzü sensizliğinle kapalıydı
Yüreğimdeki hüzünlerle ağlayacaktı
Evlerin renkleri solmuş, dökülmüştü
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta