Adı benden ruhu senden bir yalnızlıktı sürdüğüm.
Bir ömrü sualsizce kaplayan mevsimlerim vardı.
Yokluğuna yaprak döküp ağlayan bu ilk dönüm;
Mutluluk güllerini çaresiz solduran sonbahardı.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta