SeNSiZ BiR SeNSiZLiK Şiiri - Oğuz Düzgün

Sensiz dolaştım bu sokaklarda
Sensiz yandı canım,
Düştüğümde…
Sensiz ağladım…

Sensiz içtim anneciğimin
Sıcak tarhana çorbasını..
Sensiz sevdim,
Karanfillerin kokusunu…
Ve seyrettim sensiz,
Hababam Sınıfı’nı.

Her gece canavarlarla
Sensiz boğuştum kâbuslarımda
Uykusuzluklara dostken,
Yine sensizdim.
Ve sensizdim âşık olurken,
Bahçemizdeki sarı güle..

Sensizdim dualarımda.
Mahalle camisine,
Sensiz adım attım ilk..
Sensiz okudum Safahat’ı…
Ak kedimin yumuşak tüylerini
Sensiz okşadım defalarca

Ve sensizdim,
Seninle olduğum her saniye….