Sensiz Bir Mevsim Sağanağı Aşk

Adına anlam aradığımız kaçışın kapısındayız seninle
Birbirimizden uzağa kilitlemişler aşkı gözlerinden
Katiller yeni pusular hazırlığında aşkın gecelerinde
Tok sesli bir adam kıyamet bildirisi okuyor sahnede
Çoğul aydınlıklar kendi güneşini özleyerek tükeniyor.

Sessizlik üşüyor titrek bir ağacın özlemli dallarında
Yüzümün çizgilerine dağılıyor kara sevdanın kırıkları
Rehin yaşanmışlıkların kırlarında baharlar gecikmiş
Sokaklarda dünden kalan anıları satıyor sevgililer
Sensiz bir mevsim sağanağı aşk, yüreğim ıslanıyor.

Sevgi nefretle kol kola girmiş, gidiyorlar bilinmeze
Kül asırlık ateşini arıyor, asaletini gömerek derine
Her yangın ihbarsız bir muamma, tutunur kendine
İnsaf asırlardır kayıpta, dünler dönmüyor ki geriye
Karşı konulamaz suskularla sarıldık biz değerlerimize.

Şaşkın zaman terazisi anılar, düşlerle ediyoruz takas
Yeniden var oluşun pembe kurgusunu kırptıkça makas
Fallarda başka bir aşk, zemherilerden önce bu son yaz
Gülüşlerimizin kırık mızraplarıyla titredikçe sevdalı saz
Gövdene göm sözlerimi, sonsuza dek sana kalsın miras.