Sensiz Bir Kendimde Bile Değilim

Seni de alıp gittiğimde yanıma
"seni seviyorum" kulaklarımda çınlayan
İnan sensiz bir kendimde bile degilim
Özlemin yarıyor ruhumdaki hasretleri
Sana dokunabilmek şu hayaller kadar basit olabilse
Dalıp kalamıyorum zümrüt rengi gözlerine,
Tutamıyorum sirrus yumuşaklığı tenini
Her şey sensiz boş ve bir hoş inan ki
Oysa; doyumsuz varlığın yanımda durur sevgili
Bir günüm cennet, diger günüm cehennem
Böyle seni sensiz yaşamak,
Ve bunu kalbime anlatamamak..

Seni de alıp gittiğimde yanıma
"aşkım" sesin çıldırtıyor
Yokluğun güzü andırır
Beni her gün kandırır
Dayanmak güç böyle sensizliğe
Fırtınaların habercisi gözlerim uzaklara dalıyor
Bil ki tayfun, bora ve kasırga esecek içimde
Senin şiddetli özlemin yağacak boyuna
Boz-bulanık sellerde sana akıp
Gözlerinin kıyısına vura vura çarpacağım..

Seni de alıp gittiğimde yanıma
"seni seviyorum, aşkım" sözlerinin şiddeti vurur ruhuma
İnan canım sevgilim, ben sensiz hiç kendimde değilim.