Sensiz Bir Gün Şiiri - Mehmet Aslan

Bir günlük yokluğun bile
Bir yıl gibi geldi bana.
Sensizliğe alışmaya çalıştığımda bile
Dünya’nın sonu gibi geldi bana.

Hasretinle yaşadım o bir günü
Zevksiz, neşesiz ve de sensiz.
Düşündüm sensiz geçecek her günü
Yaşadım o günü perişan ve çaresiz.

Yokluğun bana bir şey öğretti
Acı bir şeymiş sensiz kalmak.
Gerçekse yokluğun beni mahvetti
Teselli etmedi hayalinle avunmak.

Hani girme demiştim ya rüyalarıma
Dinlemedin dün gece rüyamdaydın.
Benzedin sende sahte aşklarıma
Keşke sende kalbimi çalmasaydın.

Soracaksın yine kime yazdığımı
Bende sana masal anlatacağım.
Söylesem bunu yazarken ağladığımı
Kızacaksın ama yinede yazacağım.