Sensiz Bir Gün Başlıyor Şiiri - Emsal Aydın

Sensiz bir gün başlıyor yine

Güneşin doğup ta aydınlatamadığı ülkemde

Umudun esir düştüğü,

Gözyaşının yağmur olduğu bir gün daha

Sevginin yetim kaldığı,

Hüznün doğduğu bir gün

Yıldızlar aydınlatacağına kararttı sanki günümü

Sensizliği haykırır gibi yüzüme

Umut çiçeklerimiz boynunu büktü.

Ay bile doğmuyor gecelerime…

Karanlıklar içinde küçücük bir parıltı,

Azıcık umut olmuyor bana…

Sevgililere haber taşıyan aşk güvercinleri

Sensizliği müjdeler gibi uçuyor.

Saçlarımı savurup, gözyaşlarımı kurutan rüzgâr…

Seni bana getirmiyor.

Sana olan özlemi,

Sana olan hasreti

Törpüler gibi………