Bak gökyüzü karardı işte, Bir karanlık geceyide sensiz kucakladım! Sensiz fısıldadım ölümü karanlığın kulağına, Bir gece daha bitecek gözyaşlarımla ve yine bir sabahı bensiz senle karşılayacağım, Güneş o güzel yüzünü gösterecek ve senin suretini göreceğim yine her güzel şeyde.. Gün yine akacak belki ama saat yine işleyecek ama! (sen) olmadan olacak hepsi ve her saniye 'sen sen' diye atacak! yine çıkacağım sokaklara koşarak geldiğim hani senin yanına.. İşte o sokaklara fakat bu sefer farklı bir şey olacak, Arkamda o yollarda ıslaklıklar olacak..Ne diye sorma? Biliyorsun çünkü her damlada sen olduğunu.. Ve gün devam edecek acıyla.. o sokaktan çıktığımdan seninle buluştuğum yere geleceğim..Aşk mekanımıza..Bu sefer suretim gülmeyecek oturacağım.. Etrafa bakacağım seni arayacak yine gözlerim.. Derdimi soracaklar belkide kimse bilmeyecek derdimin sen olduğunu.. Her an çıldıran bir çocuk olacağım işte, her an ağlayan bir çocuk! Bugün yine bitmek üzere bu sefer benle karşılayacağım geceyi.. Hani demiş yani Nazım hikmet ben sensizde yaşarım ama senle bir başka yaşarım bende diyorum ki.. Sensiz geldim senle yaşadım, sensizliği öğreniyorum... Sensiz bir günü öğreniyorum.. Acıyla da olsa sensizliği öğreniyorum..
Fatih TuranKayıt Tarihi : 2.6.2011 19:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!