Sensiz Bir Gece

Mevsimlerden kış
Hava soğuk
Bir şömine başında oturuyorum
Yaş odunları hasretinle yakıyorum
Isıtmadan kül oluyorlar hemen
Biliyorum. Kapıdan gelmezsin
Cam açık
Pencere kenarında dikeliyorum
Sönük bir ay ışı altında gizli bir gölge olarak geçersin belki diye
Hasretinin kasveti çıkar
Kavuşmanın sıcaklığı girer diye

Mevsimlerden kış
Yalnız değilim ama
Toprak cemreye
Dal, filize
Çayırlar, güllere hasret

Lakin ben toprak olsaydım
Cemreyi de kabul etmezdim
Gelen senin adın olmadıkça
Benim tek bahar müjdem sen olduktan sonra

Hep sabrı anlatmış Mevlana; Ne gül vaktinden önce açar ne de güneş vaktinden erken doğar. Demiş

Ama ben sabırsız adamım
Güneşin doğmasını bekleyemem
Ay ışığında hayal ederim seni

Güllerin açmasını bekleyemem
Ne yapayım sen kokmayan gülü
Ne yapayım sen olmayan günü
Ne yapa..

(Kapı çalar)

'' KİM O...''