Oturdum, sensiz bir başıma,
Baktım, hüzünlü ışıkların derin yüzüne.
Vehmimdeydin ve ben, yine seninleydim,
Sen yoktun yanımda.
Gözyaşlarım doldu senin adınla,
Lavanta bahçelerimi talan etti rüzgârın.
Bir serinlik geçti içimden
Senden gelen bir esintiydi belki,
Ama yine… sen yoktun.
Anılara baktım, geçmiş ne kadar da güzeldi,
Seninle var olan duygularla süslüydü her şey.
Artık dönüp bakmıyorum aynalara,
Çünkü yüzümde seni göremedikten sonra.
Kayıt Tarihi : 27.12.2025 01:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kahve Kokusu




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!