Hani nerde ellerin… aldın benden onları, tutamadan…
Çevirdin yüzünü, gözlerinin içine doya doya bakamadan..
Ne vardı sana ait bende, senden kalan? ?
Bir sıcaklığın vardı yüreğimde, gittin onu da bırakmadan…
Son sözlerin dökülüyor birer birer yüreğinden avuçlarıma…
Öyle acıtıyorlar ki ellerimi, tutamıyorum… ama bırakamıyorum da…
Her rüyanın bir gün bittini anlarsın ama ancak uyandığında…
Sımsıkı yumuyorum gözlerimi ama dönemiyorum ki biten rüyaya..
Yoksun…
Ne hayatımda, ne yanımda, ne uykularımda…
Yoksun…
Ne umutlarımda, ne yıllarımda, ne yollarımda..
Yoksun…
Ne ruhumda, ne yaşlarımda, ve bundan sonra satırlarımda yoksun…
Boşa koşmakmış seni sevmek, zor da olsa adını silerim..
Sana olan tüm sevgilerimi bir seferde gömerim…
Desem de inanma ne olur…
Yine olsan ben yine seni severim…
Yollarımız ayrılsa da ben seni yine yolun sonunda beklerim…
Bu sabah açmadı yetiştirdiğim rengarenk umutlar…
Alacaklı gibi kapıda bekliyor beni, yığın olmuş acılar…
Üstüme üstüme yürüyor sensizliğin soğuğunda duvarlar..
İnanmamak lazımmış, bir kez daha anladım, bitermiş aşklar..
Ne sana kızabiliyorum ne de seni seven kalbime…
Eksik çok şey vardı ‘sana ve bana’ dair, biliyorsun sen de…
Hüznün geleceği en baştan belli gibiydi sanki..
Ama anlatabilir misin ki gerçeği, yürekten sevene..? ?
Neydi beni böylesine sana bağlayan? ?
Ve şu an nedir bana her şeyde seni hatırlatan? ?
Hiç kimse yok ki ne demek istediğimi anlayan…
Tek başıma bir kalbim var, gece -gündüz seni arayan, seni soran…
Bu gece adını sayıklatıyorum yine kaleme…
Yokluğun bir canavar her gece bana hesap sorar…
Uyku girmez oldu sen gittiğinden beri gözüme…
Keşke uyuyabilsem çünkü seni gördüğüm tek yer rüyalar…
Anladım… bazen ‘’kader’’ deyip geçmeli…
‘’İlle de sen’’ dese de yürek, susturmasını bilmeli…
Gözyaşlarını yanaklarından değil, içinden akıtabilmeli..
Hayır…ben hiçbir zaman hayata karşı bu kadar güçlü olamadım ki…
Mutluluğu hece hece kopardım attım cümlelerimden..
Rüzgara verdim… gökyüzü alsın onu, vazgeçtim emanetinden…
Ah keşke bir tutabilseydim ellerinden…
Hep bir ukde olarak kalacaksın içimde çözülemeyen…
Sen şimdi kim bilir hangi yüreklerde sevda oldun…
Kimin yüreği var yüreğinin yanında…
Nasıl içim acıyor bilsen…sen başka…..ben başka..…
Bırak utansın hayallerim… rest çektim dünyaya…
Aslında daha ne kadar çok şey var sana söylemek istediğim..
Nasıl yaşıyorum, bir bilsen, nasıl özledim…
Ama sadece tek bir şey daha söyleyeceğim:
İçin rahat olsun,(hakkım varsa eğer) , ben hakkımı helal ettim..
Ne olur sen de HELAL ET…
Kayıt Tarihi : 12.2.2008 19:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!