Canım;
Bu sabah durağa geldim yine her zaman olduğu gibi
Seni göremeyince simitçi hacı amcaya sordum
Epeydir gelmiyor kara kız bilmem neden dedi.
Bir telaşla yolun karşısına geçtim
Gelen ilk dolmuşa binip oturdum iki kişilik koltuğa
Cebim den beş lira çıkarıp uzattım şoföre
Kaptan buradan iki kişi alır mısın!
Abi sen yalnızsın ki! niye iki kişilik veriyorsun dedi şaşkın...
Unutmuşum be can tanem beni bırakıp gittiğini
Yavaşça pardon dedim gözlerim dolarak
Sonra hayallere daldım yine, narin ellerinden tutup
Elimi tutup ta öpüşün geldi aklıma erkeğime saygıdan derdin elimin tersini öperek
Boğazımda düğümlendi hıçkırıklarım sessizce...
Sahi gerçekten gittin mi canımın içi
Hiç gelmeyecek misin geri.
Sevdam ben sana dememiş miydim
Eğer bir gün beni bırakıp gidersen
Canım dan vazgeçerim...
Yüreğim yasta bugünler de
Meğer ben sensiz bir hiçmişim papatyam
Bir gün duracak şu küçük kalbim biliyorum
Bel ki soğuk bir malta nın ortasında
Yada ıssız bir sokak arasında yığılıp kalacak bedenim
Lakin;
Tek bir dileğim var papatyam seni göremeden ölürsem
Rabbim şahidimdir ki açık gider sevdiğin gözlerim...
Bozkırın özgür atları gibi ayakta ölmek istiyorum
Meğer ben sensiz yaşayan bir ölü bir hiçmişim sevdiğim...
Kayıt Tarihi : 19.1.2018 23:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!