Kaç zamandır karanlığa mahkûm, uykuya hasret gözlerim
Çoktandır sevginden yoksun tüm kelimelerim, cümlelerim, sözlerim
Gecem sen gündüzüm sen, sensin tek benim özlemim
Andıkça seni nemlenir, yoluna ırmak olur gözlerim...
Giderken bıraktığın gibiyim işte.
Sözlerin ızdırap olur, yankılanır kulaklarımda her sözde her deyişte
Yürüdüğün yollar sokaklar dar olur, üstüme gelir her yürüyüşte
Yokluğunda buz tutar, üşür yüreğim, güneşte
Gel de bir kez daha hayat ol bana her sevişte Sevincim ol yine her gülümseyişte.
Yitik bir zaman ülkesinde kaybettim ben seni
Arıyorum sevgi dolu sözcüklerle dolu sesini
Hani uzak dersin yine de bağrına basar gibi seversin ya birisini;
Yakın bilirsin kendine benliğinde duyarsın sanki nefesini
işte öyle bildim, öyle sevdim ben seni
Tüm hayatımın merkezinde sen varsın;
Sensiz ben; unuttum, bu hayatın gündüzünü gecesini...
18.08.2013
Kayıt Tarihi : 18.8.2013 21:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!