Aşkı tanıyabilmek için sevdim seni.
Bilmek istiyordum aşkın nihayetini.
Meğer nasıl da aldanmışım,
Ben ancak sen gidince anladım seni sevdiğimi.
Şimdi sensiz bir hayata bıraktım kendimi,
Rüzgar nereye eserse oraya götürür beni.
Aşkın acı sonu gösterirken kendisini,
Meğer ne kadar sevmişim seni!
Issız bir sokakta kaybettim kendimi.
Hangi yola girsem sonu hep çıkmaz sokak! ..
Artık saymıyorum kalp atışlarımı,
Yüreğim her vuruşunda hep seni anacak! ..
Biliyorum, bu sevginin yoktu sonu.
Artık dinlemiyorum yüreğimin sesini.
Nasılsa hep bana ona dön diyecek,
Yüreğimi yerinden söküp gidecek.
Ellerimde birkaç damla hüzün kaldı.
Senden bana bir tek gözümdeki yaş kaldı.
Bir gün dönersin diye beklerken seni,
Ellerim soğuk yüreğim sensiz kaldı.
14 Eylül 2006
Gül AycanKayıt Tarihi : 21.7.2007 01:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)