Sensiz bayram Şiiri - Musa Apuhan

SENSİZ BAYRAM…

Hasretin sarmalındayım.
Kuşatılmış dört yanım,
Sayısızca anıyorum adını,
Hayalini kurarak…
Rest çekmişim bana acımalara,
Umursamıyorum gereksiz teselli sözlerini.
Acılarla yoğrulmuş, çilelerle büyümüşüm.
Anlayacağın dertlerle yürümüşüm,
Koynuma bırakılan, geçmeyen senelerle…
Sensizlik ayazım oldu.
Buz kesilmiş her yanım.
Yalnızlık bana üç-beş nöbeti kadar zor.
Anlayacağın yarın bayram,
Bu sensiz geçen yaşımca Bayram….
Sensiz geçmesin yaşayacağımca bayram.
Bana sensizliği sor, sana bensizlik kor.

Yarın bayram,
Belki de sen şeker tadında bir sabaha uyanacaksın.
Üzerine tarçın dökülmüş sütlaç manzarasında,
Ben hazanı yaşarken…
Sen bahar yeşilinde mutlu yaşayacaksın.
Ben, sensizliğe çare seni arıyorken…
Sen duygularıma gardıyan,
Keyfine kahya tutmuşsun çoktan.
Siluetin düşmüş baktığım her yana.
Bayramım, senmişsin gibi bakıyorum sana.
Gözlerimdeki ışık,
Avuçlarımdaki sevgin,
Elimde resminle uyanıyorum sana.
Bayramlar terk edip gidiyor,
Sen bir ömür kal bana.

Desem ki sensiz bayramlar taziye gibi,
İnanır mısın?
Gülüp geçmeden…
Gönlümden gönlüne ulaklar salsam.
Kalbimdeki acıyı pay eder misin?
Serçe misali kanat çırpışlarıma,
Yüreğinle beni avuçlar mısın?
Nefretin büyük sevdalar saklamıyorsa,
Bin bayram senle geçse umurumda değil.
Senden göçümü başlatma,
Beni sana göç ettir bu bayram,
Gönlüme hasret,
Bayramıma sensizlik,
Yokluğuna beni düşürme.
Bu bayram kucak ol bana…

Gitme,
Düşün,
Ölümü, ölümümü, ölüşlerimi
Sensizliğin kar, boran, fırtına mevsimlerini.
Gör,
Dinamitlenmiş yıkılışlarımı,
Katili olma gülüşlerimin,
Gidişinle, karabasanı olma düşlerimin.
Kolay mı?
Yılda bir gelen bayram da yalnız bırakmak ve
Gülüşlerin, düşlerin, umudun katili olmak.
Görmesen de seni bayram gibi bekleyişlerimi,
Yanı başımda seni saklıyorum,
Gel bu bayram sabah ol bana…

Musa Apuhan