Sensiz Başlayan Hazan mevsimi

Dedim ya sana bir tanem.
Geldi benim mevsimim.
Bitti koca yaz. Ardında sonbahar.
Başladı yağmurları ile beraber hazan mevsimi.
Yağar bazen gök gürültülü sağanak.
Bardaktan boşalırcasına.
Çakar ardından şimşekler beyazlatır her yanı.

Korkularım geliyor aklıma
O an karmakarışık duygular
Senin yalnızlığın geliyor gözlerimin önüne.
Yanında olamamak.
Ulaşamamak
Ne kadar kötü bir duygu.

Tutamadığım ellerinin titremesi.
Toplayıp da okşayamadığım saçlarının kokusu.
O korkudan büzülmüş dudakların.
Gözlerinde beliren çaresizlik.
Kalbinin atışı bile yükselir.

Ya soğuklar başlayınca.
Nasıl duracaksın o ayazlarda
Kim seni ısıtacak sarılarak.
Kimin koynunda yatıp uyuyacaksın geceler boyu.
Kim sana verecek o güveni.
Kime dayayıp yatacaksın sırtını.
Sabahlara kadar kiminle koklaşacaksın.

Gel bir tanem bitirelim bu yalnızlığı.
İçimde bir şeyler kaynıyor.
Akıyor boncuk gibi soğuk terler.
Düşündükçe geldikçe aklıma senin olmadığın
Hasret acısı dedikleri bu olsa gerek.

Buğulanıyor nedense gözlerim
Sulandı mı ne yine.
Olmuyordu eskiden böyle şeyler.
Süzülüyor yanaktan damlalar
Tane tane
Utanırcasına gökyüzünden,
Gizlice akar içime.
Sensiz başlayan hazan mevsimi
Sensiz bitmesin...