Göçüp gittin tükendim, özledim gül yüzünü,
Şimdi ıssız virane kapımızın tüm önü
Kabrin de çok ağladım, tutamadım sözümü,
Beyhude geziyorum, kaybetmişim tüm yönü
Çok gücüme gidiyor, sensiz Babalar Günü...
Şimdi hayat beyhude, hiç görürüm âlemi
Anlatsam dağ yıkılır, bendeki bu elemi
Yaradan kavuştursa, kırıverse kalemi
Beyhude geziyorum, kaybetmişim tüm yönü
Çok gücüme gidiyor, sensiz Babalar Günü...
Bir yanım eksik kaldı, gücüm kuvvetim sendin
Yuvamızın huzuru, koca çınar bedendin
Sen yaşama sevincim, ömrümde bir nedendin
Beyhude geziyorum, kaybetmişim tüm yönü
Çok gücüme gidiyor, sensiz Babalar Günü...
O simsiyah gözlerin bize keskin bakışın
Billur sular misali yüreğime akışın
Apansız gidişinle bizi yakıp yıkışın
Beyhude geziyorum, kaybetmişim tüm yönü
Çok gücüme gidiyor, sensiz Babalar Günü...
Karacakız’da bitmez, yağmur boran, kar tipi
Ne zaman biter hasret, kim çeker ecel ipi,
Acılar defterimi yazar dertler kâtibi
Beyhude geziyorum, kaybetmişim tüm yönü
Çok gücüme gidiyor, sensiz Babalar Günü...
KARACAKIZ /2009 HAZİRAN
DOST KALEMLER
Yüreğinize sağlık. Şiirimi müsaadelerinizle yorum olarak ekliyorum.
Babam
Ulu bir çınardın.
Sabır küpü desem,
Abartmış olmazdım.
Sığındığım limandın.
Fırtınalar kopsa, aldırmazdım.
Babam! ..
Sırtımı yasladığım dağdın.
Afetler vız gelirdi,
En şiddetli depremle sarsılmazdın.
Sen ki;
Kaçtığımda sığındığım,
Korktuğumda sarıldığım,
Daralınca soluduğum,
Damarımda taşıdığım,
Ulu çınarım,
Sığındığım limanım,
Sırtımı dayadığım,
Kadanı alayım.
Sana kurban olayım.
Susma, küsme! ...
Hüzünle bakmasın gözün,
Konuş,cevherden değerli her sözün.
Babam, güzel babam! ....
Hani herkese anlattığın,
Bize yol olarak bellettiğin,
Hazreti Eyyüp’ ün ilacı,
Biliyorum baba, biliyorum.
Sabrın tadı, çok acı.
Ne olursun baba,
Gözün yaşlı bakma,
Ciğerimi dağlayıp, yakma,
Ne olursun, ne olursun baba,
Beni yalnız bırakma....
Antakya; 02.03.2007
Hasan Çekmecelioğlu
Kayıt Tarihi : 24.6.2009 16:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
16 Haziran 2013 Pazar Mehmet Yunus Aytek
Kaç yaşında olursak olalım babamız hayatta olduğu müddetçe çocuk sayılırız, ta ki onu kaybedince omuzlarımızdaki hayatın ağır yükünü o zaman daha fazla hissederiz
Babam
Ulu bir çınardın.
Sabır küpü desem,
Abartmış olmazdım.
Sığındığım limandın.
Fırtınalar kopsa, aldırmazdım.
Babam! ..
Sırtımı yasladığım dağdın.
Afetler vız gelirdi,
En şiddetli depremle sarsılmazdın.
Sen ki;
Kaçtığımda sığındığım,
Korktuğumda sarıldığım,
Daralınca soluduğum,
Damarımda taşıdığım,
Ulu çınarım,
Sığındığım limanım,
Sırtımı dayadığım,
Kadanı alayım.
Sana kurban olayım.
Susma, küsme! ...
Hüzünle bakmasın gözün,
Konuş,cevherden değerli her sözün.
Babam, güzel babam! ....
Hani herkese anlattığın,
Bize yol olarak bellettiğin,
Hazreti Eyyüp’ ün ilacı,
Biliyorum baba, biliyorum.
Sabrın tadı, çok acı.
Ne olursun baba,
Gözün yaşlı bakma,
Ciğerimi dağlayıp, yakma,
Ne olursun, ne olursun baba,
Beni yalnız bırakma....
Antakya; 02.03.2007
Hasan Çekmecelioğlu
TÜM YORUMLAR (4)