Sensiz Asla Şiiri - Sefer Kurt

Sen çölde susuz kalsan
Yağmur olur ıslatırın seni
Kurumaya yüz tutmuş çiçek olsan
Sabır ile şefkat ile büyütürüm seni
Sen ağlayan bir bebek olsan
İlk önce susturur
Sonra ömür boyu güldürürüm seni
Sen dünyanın diğer yanında olsan
Bir derviş olur arar bulurum seni
Bunun adı aşk işte
Öyle seviyorum ki seni
Yüreğimde başlayan bu aşk
Göz yaşlarımda değil
Emin ol ki mezarda bitecek
Dünyanın bütün güzelliklerini bana verseler
Kalbimdeki aşk ateşini asla söndüremeyecek

Bahar çiçeksiz olmadığı gibi
Bulutsuz yağmur yağmadığı gibi
Susuz gül büyümediği gibi
Bende sensiz yaşayamıyorum
Çünkü gözlerim neşem oldu
Yüzünse ışık tuttu bana
Dudakların aşk alevim oldu
Sensiz hayat geceye benzer
Ne aydınlanır nede güneş doğar
Güneşsiz hayatın ne anlamı var ki
İşte onun için yaşamak mı
Sensiz asla...