Sensiz Ankara Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Uçtu gönüller kuşu, hayal geri dönmesi,
Hatırası gülleri, yakar şimdi burada,
Kolay mı alevlerin, bir çırpıda sönmesi?
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

Hangi dağa kuş oldun? Hangi dallara kiraz?
Kalbinin kenarına, benim adımı da yaz!
Terk ettiğin diyara, ne bahar gelir, ne yaz,
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

İçerim kan ağlıyor, sorma bendeki hali,
Sanki bir masal gibi, ha var ha yok misali,
Hiçbir zaman bulunmaz, sultanların emsali,
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

Seven kendine küser, umudu yittiğinde,
Hayalleri tükenip, eriyip bittiğinde,
Canından canlar kopar, seveni gittiğinde,
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

Od düşürdü ödlere, firakın gözyaşları,
Bana hasret bekliyor, mezarımın taşları,
Yad ellerde işin ne, eğdin seven başları,
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

Hak etmedi bu gönlüm, baharda gazelliği,
Meğerki bu yerlerin, senmişsin güzelliği,
Bom boş şimdi buralar, kalmadı özelliği,
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

Bülbül boşa şakıyor, çabaları nafile,
Gül bülbülü neylesin, derdi ömrüne çile,
Ağlamak neye yarar, figanlar düştü dile,
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

Ümit bitti umutlar, tek gücün siteminde,
Gülmedi gitti kader, gönlüne son deminde,
Yanıyor hicranınla, gözlerim mateminde,
Senin gibi bir güzel, yok artık Ankara da!

Ankara 10.01.2009