() Sensiz akşamların yorgun geceleri

Sensiz akşamların yorgun gecelerinde
İntihar eden yapraklar gibi
Savruluyorum kah bendeki, kah sendeki sana.

İlk durağımın adı umut
Duruşu sevgi
Süsü gelincik olmalı derken
Yalnızlık çalıyor kapımı nedense
Hiç beklenmedik bir anda,
Muştulu bir haber beklerken.

Issız ruh(um) un nankör limanında
Sevişen dizelerine inat
Parçalıyorum bütün bildiğim şiirleri.

Kelimeler sevene yoldaş
İmgeler sana varan yol
Yedi iklim dört köşeyi saran senfoni
Olmalı derken
Bir kaçış
Bir korku
Bir telaş
Oluyor nedense
Büyüyor içi(n) deki ayrılık parçalanmış şiirlerin
Umutla kavuşmayı beklerken!

Sensiz akşamların yorgun gecelerinde
Söndürüyorum bütün ışıkları
Ellerimde seni arayan,
Yüreğimde seni bekleyen,
Gözlerimde sana gülen
Ne varsa bedenimde
Sana kavuşmak için sakladığım
Tüm sırları armağan ediyorum
Gözlerine
Sensiz akşamların yorgun gecelerini kaldırıp atsın diye!

02 ocak 10 / Ankara