Akşam güneşinin alaca ışıkları
Odamın sarhoş loşluğunda
Yedi renkli bir tablo gibi
Çizmişti hasretini duvarlara
Yalnızlığa bir çağrıdır akşamlar
Boynu bükük bir çocuk gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
