Sensiz Akşamlar Şiiri - Muhammed Siyah

Sensiz akşamlar uzun gelir bana,
Gözlerim dolu dolu bakar ortalığa.
Yalnızlık çöker üstüme adeta,
Dertlerim artar, yüreğim sıkılır beter.

Sessizce dinlerim yağmurun sesini,
Gözlerimde hüzün, yüreğimde hasret.
Gökyüzüne bakarım, ararım seni,
Ama yok, uzaklardasın, ne yapayım, elbet.

Sensiz akşamlar hep böyle geçer,
Dışarıda neşe, içimde keder.
Seni düşünürüm saatlerce,
Neredesin, ne yapıyorsun, bilmiyorum ki nece?

Belki de sen de beni özlersin,
Aynı şeyleri düşünüp durursun.
Sonsuzluğa açılan bu yolda yalnızız,
Ama sevgimiz birbirimize umut verir, en azından.

Sensiz akşamlar geçer bir gün elbet,
Belki de yeniden kavuşuruz, seninle.
O zaman sevgimizle dolup taşar her şey,
Ve sensiz akşamlar son bulur sonsuzluğun içinde.