Sensiz Akşamlar... Şiiri - Fikret Turhan

annem,
sensiz akşamlar
iki kere kara
iki kere uzun oluyordu...
annem,
sensiz akşamlar
yüreğim yandıkça
gözlerim kara kara tütüyordu...

annem,
sensiz akşamlar
ezanlar uzuyor
namazlar uzuyor
dualarıma yol oluyordu...
annem,
sensiz akşamlar
anılar yoğunlaştıkça
gözlerim uzun uzun damlıyordu...

annem,
sensiz akşamlar
ellerim üşüyor
ayaklarım üşüyor
içim karanlığa titriyordu...
annem,
sensiz akşamlar
yokluğun sardıkça
gözlerim için için yanıyordu...

Fikret Turhan-Yalova,
20.12.2014