Sensiz Şiiri - Sinan Ercan

Estin geçtin meltem gibi
Tüylerim diken diken
Titredim üşüdüm sanki
Bir his bırakın belli belirsiz
Elde yok avuçta yok
Yine sensiz yine sensiz

Mutsuz kentlerden farksız hâlim
Gece de bir gündüz de
Caddelerde dolaşıyor kederim
Yalancı ışıklar kuru kalabalıklar
En güzel semtimde şimdi
Boş binalar çıplak ağaçlar

Duruyorsun öylece duruyorsun
Bir ses bir işaret
Ne sırtını dönüyor ne çağırıyorsun
Aklımı alıyorsun zamanlı zamansız
Zor bir soru gibisin
Uyutmayan cevapsız

Bir hevesle koşuyorum
Yokuş aşağı yolları
Düşsem kim tutar elimden bilmiyorum
Koşuyorum tek başıma sebepsiz
Adı konmamış çocuklar gibiyim
İsimsiz kimsesiz…