Sensiz Şiiri - Atilla Baskaya

Yaprağı dökülen bir ağaç gibi
Kuruyup rüzgarda savrulan bir yaprak gibi
Koca okyanusta dalgalarla boğuşan Bir gemi gibi
Umutsuz, ve çaresiz kaldım Sensiz

Sensiz her mevsim bana Hazan
Hiçbir şeyden tat alamıyorum, durmadan kanıyor gönül yaram
Mum gibi eriyorum sana olan sevdamdan
Nefessiz, soluksuz kaldım Sensiz

Koca İstanbul'da bir ben kalmış gibi yalnızım
Bir an bile durmuyor acıtıyor yüreğimi, Gönül sızım
Bir çöl gibi, Susuz ve de ıssızım
Yolunu kaybeden bir yolcu gibiyim Sensiz

Ben seni bu denli severken
Sana olan bu sevdam yüreğimi dağlarken
Hiç'mi vicdanın sızlamadı, beni böyle bırakıp giderken
Karı hiç erimeyen, soğuk ve ulaşılması zor bir dağ gibiyim, artık sensiz

ATİLLA BAŞKAYA