Sensiz Şiiri - Tahir Tarakcı

SENSİZ
Dönmüyorsa dilim, anlatamıyorsam,
yazamıyorsa kalemim duygularımı
seni, sensiz yaşadığımdan.
Tespih taneleri gibi ardıma dizdiğim sokağın,
sokağa bakan penceren beni gözlemiyorsa
unutmuşsa sokak kapın beni anımsamıyorsa,
yıllardır senden ayrı kaldığımdan.
Boynumu bükerek uzaklaşıyorsam;
sokağından, kapından ve anılarımızdan,
ve ilk kez, bir akşamdan açacaksam
kapısını odamın.
Birazdan koyacaksam başımı yastığıma,
Beni benimle bırak, bu gece bana...
Tahir Tarakcı