Sensiz Şiiri - Dağhan Sağlak

Sensiz zaman geçmek bilmiyor
Sensiz geçen zaman tad vermiyor
Sensiz zifir karanlık, sensiz dört duvar hücre dünyam
Sensiz bu yürek özleminle yanıyor

Sensiz gökyüzü bile ağlıyor bak
Sensiz geceler kabus, gündüzler tuzak
Sensiz mutluluk benden uzak mı uzak
Sensiz gözlerim, sensiz yüzüm gülmüyor

Sensiz bu dünyayı neylesin bu can
Sensiz istemem damarımda akmasın kan
Sensiz aldığım nefes kuru bir aman
Sensiz bu bedene can yük geliyor.