Sensiz Şiiri - Seyfettin Karakuş

Masada ki tabaklar hüzünlü
Işıklar sönük
iki kişilik hatıralar kir pas içinde
Her şey benden şikayetçi
Anlamıyorum
Küskünler diyarındayım
Cevap vermiyor hiçbir şey
Beni görünce yüzler ekşiyor
Suratlar kaskatı kesiliyor
Mutfak gelme gelme diyor
Öldürdüysen
Sende öl diyor albümler
Halılar toz bataklığında
Koridorun gözlerinden yaşlar akıyor
Banyo da kalan havlu sitemkar
Ara diyor her şey
Telefonu istediğimde
Sehpalar koşuşturuyor
Ben ise delirdim sanki
Anladım ama
Herşey seni özlemiş
Beni mi soruyorsun
Ben hala özlemiyorum seni
Kalbimden beni yaraladın
Yeter benden başka hiçbir şeyi yaralamana izin vermeyeceğim
Öldürmene izin vermeyeceğim
Yaralı bıraktığını ise toprağa göm
Beni toprağa göm
Ve sürgünleştir bedenini toprağımdan...