Sensiz Şiiri - Coşkun Ertepınar

Bir gece rüyamda,
Büyük bir şehrin kalabalık bir caddesinde
Açıkça ağladım herkesin içinde...
Tanımıyordum kimseleri,
Seçemiyordum gideceğim yeri...
Öyle sıkıntılı,öyle şaşkın,öyle güvensiz
Halim ve yürüyüşüm,
Kimin yüzüne baksam ağlamam artıyordu...
Yaşım kırkı aştı diyordum,yaşım,
Başım hala çocuk,
Hala dayanacak yer arar başım...
Ne yol bitiyordu ,ne etrafımdaki kalabalık,
Etrafım ne tam geceydi,ne tam aydınlık...
Ayağım takılıp düşme korkusuyla
Uyanmasaydım eğer sıçrayarak,
Yalnızlıktan,kimsesizlikten,bitkinlikten
Ölecek gibiydim sensiz...