♛¸.•*¨)
╰--------♡ SENSİZ✬☆´¨)
Yıllar yorgunu bir şehir gibiyim
Anadolu’ mun ücra bir köşesinde
Antik çağlardan kalma
Yolları, köprüleri yıkık
Agoraları, hanları, sanat eserleri yağma…
İndirdim kepenklerini dükkânlarımın
Mutluluk yok artık ne vitrinlerde, ne içeride
Sokağa çıkmak yasak!
Kimseler gezinmesin caddelerimde…
Bak…
Yıldızlar bile parlamıyor gökyüzümde
Sustu şarkılar tavernalarımda
Sokaklarımdaki lambalarım fersiz
Kaldırımlarım kimsesiz
Sustu kahkahalar
Suyu çekilmiş değirmenlerce…
Ne dönen bir araba tekerleği
Ne de bir tren sesi yırtıyor geceyi
Öylesine ıssız, öylesine sessiz
Gittin gideli her şey anlamını yitirdi
Gülümsemeyi unuttu epeydir
Varsın yıkılsın koca çınarlarca, kökten
Neylesin var olmayı bu şehir sensiz…
Naime Özeren
Kayıt Tarihi : 1.11.2018 23:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (3)