Yüreğim kan ağlıyo gözlerimde yaş
Üşüyorum yokluğun çok korkutuyor
Ben niye seni hep sensiz yaşıyorum
Artık yoksun
Karanlık bir gecenin kolarındayım
Nereye baksam karşımda buğulu gözlerin
Susuyorum
Senle var olduğum gibi
Sensiz yok oluyorum
Sensiz sevgisiz karanlığı kucaklıyorum
Hayalinle avunup hayaller kuruyorum
Gittin
Arkana bile bakmadan
Seninle doğduğum gibi sensizde ölüyorum
Şu şu dünyada vefanın bedeli
Dost hançeriyle yara almakmış
Dost diye can diye sarıldıklarımız yılanmış
Artık inanacak ne kalmış yalan riya birde kahpelik
Seninle doğduğum gibi
SENSİZDE ÖLÜRÜM BEN
Kayıt Tarihi : 15.5.2016 10:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!