Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bir yerde, bir söz, bir söze dokunup alev kesiliyor. Bir dize çıkıp geliyor buharı üstünde. Ve kim bilir nerede, durup dururken, biri, bine âşık oluyor. Orada dünya yeniden kuruluyor, hayat yepyeni bir anlama kavuşuyor. Biraz ötenizde bir anne, yüzü güneş gibi parlayarak, yeni doğmuş çocuğunu ilk kez kucaklıyor. Belki de siz, şimdi, çayınıza bir şeker atarak gülümsemeye duruyorsunuz. Sonra kendi kendinize, ‘nefes alıyorum ve hayal ediyorum’, diyorsunuz, ‘öyleyse bütün saadetler mümkündür’! İstanbulsuz kalsak bile... Tebrikler efendim, kaleminiz daim olsun...
2,5 dizede meramını anlatan sevgili şairi kutluyorum. paylaşım için teşekkürler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta