Sensiz Şiiri - Ahmet Çelik

Sensiz

Bu günü yine sensiz geçirdim
Ağlamaklı düşlerle
Aylak aylak sokaklarda dolaşıp
Gördüklerimi sorguladım.
Seninle aramızda ırmak var sanıyordum
Köprü kurmaya kalkınca
Anladım
Deryalar varmış meğer
İkimiz de farklı kıyıda
Ellerde bir avuç söz
Ve
Vadesi geçmiş yalanlar
Her nefes seni hatırlayacağım derken
Döşüme dokunduğumda
Kendimle ürperdiğimi anlayınca
Yine sana yalan söylemişim.
Hani
Birimiz yanardağ
Diğerimiz lav olacaktık
Aynı volkandan patlayacaktık
Hem kendimizi
Hem de
Ulaştıklarımızı yok edecektik.
Ateş deyip sevgiden kaçarken
Bir başka ateş yakıyor beni
Buruk bir acı beliriyor yüzümde gülerken
Marazi rahatsızlık kaplıyor benliğimi
Ve
Susuyorum
Susuyorum
Sonra rüyaya dalar gibi
Gönül havuzunu karıştırıyorum
Cevaplı cevapsız tüm sorulara
Meydan savaşı açıyorum
Soru sormaya çekinir oluyorum kendime
Çok sesli bir orkestra çalarken içimde
Cevaplar teker teker geliyor önüme
bakıyorum
Hepsinde sen varsın ama anlatamıyorum kendime.

02.01.1992
Ahmet Çelik
Ceyhan