Sensiz Şiiri - Metin Keleş

Deli gönlüm seni sevdi seveli
Sensiz baharlara ermiyor yıllar
Kalbime aşk ateşi değdi değeli
Sensiz buralarda esmiyor rüzgâr

Niyetliyim hâlâ aşk orucuna
Gücüm yetmiyor bu hasret borcuna
İnanmazsan bir bak balık burcuna
Sensiz mutluluğa çıkmıyor yollar

Anlatsam sığmıyor derdim cihana
Rüzgâr gibi esip girdim ormana
Çiçekten toz alıp attım kovana
Sensiz bana lezzet vermiyor ballar

İnandım herkese gelir dediler
Nice vaat nice sözler verdiler
Üstüme ipekten yorgan serdiler
Sensiz rüyaları bilmiyor kullar

Giydirdiler bana beyaz bir gömlek
Anladım insana yakışır ölmek
Set ördüm gönlüme mermerden öbek
Sensiz yerlerinde durmuyor taşlar