Sensiz Şiiri - Murat Güngör

bir uzun geçmişte hatırlıyorum seni
gözlerin hala gözlerimin önünde
nefesin hala bedenimi ürpermekte
dudakların dudaklarımı hapsetmekte
bir kaç mektupla gerilere dönüyorum
sensiz
çarelerden çaresiz
anlamsız olduğumu keşfediyorum,
sebebsiz
güneşin beni ısıtmadığını anlıyorum
sensiz
gündüzlerimin gece
yıldızlarımın sönmüş
mavi gökyüzüm kararmış
bir bulut kütlesiyle kaplıyım
üşüyorum
yağan yağmurla
yok olduğumu
düşünüyorum
kifayetsizim hala
ve yine sensiz