Sensiz Şiiri - Tamer Arabacı

Sevincimin
Kursağıma takıldığı anlardı
Hep gidişlerin.
Sisli sabahların ayazında
Üşüdüğümü hatırlarım,
Oysa nazlanırdı gözyaşları
Buz tutan bakışlarımda
İçimi yakardım.
Sen duymazdın
Feryadımı,
Çoğu kez aklım kaçırırdım,
Korkular yaratırdım
Sensizliğin kalleş mecralarında
Adımı ecel listesine yazardım.
Deliliğin sınırıydı
Düşünmelerim.
Sonbahar yağmurlarında
Çaresizliğimle sırılsıklamdım.
Oysa içim sızlardı
Hayalin her azdığında.
Sen kimindin
Hangi kollarda
Mutluluğun ızdırabında.
Gerçeğin,
Başka gönülleri beslerken
Varlığın,
Elin dünyaların şereflendirirken
Kahretsin ki
Hala senin derdindeyim.
Seni unutmanın arifesinde
Beyhude söz vermelerdeyim.

Allah biliyor ya!
Aşk diye bir şey varsa
İliklerime kadar hissettim.
Nasıl sevilmesi gerekiyorsa
Öyle de sevdim.
Ama olmadı işte!
Şimdi kaybedenlerdenim.
Böyle hücrelerime işlemişken
Tüm benliğinle hayatıma sinmişken
Ruhumu ele geçirmişken
Söyler misin?
Yarınlara sensizliği
Nasıl izah edebilirim.
Olanları kendime anlatamazken
Gördüğüm rüyaları
Gönlümle nasıl paylaşabilirim.
Seninle aldığım nefesi bir tanem
De bana Sensiz nasıl verebilirim?

01.11.2010