Sensiz.. Şiiri - Yurek Avcısı

Her defasında özlemini yutkunuyorum,
beyin hücrelerim uyuşuyor.
ve ben sensizliği düşünemiyorum..
nezaman gülsem, keyiflensem,
ki mutlu etsem'de kendimi..
faydasız! ben sensiz beni
tecelli edemiyorum..
gözlerim dalıyor apansız..
boş, dolu, köşe, bucak, duvar, insan..
farketmeden heryere
lanet olası tat alamıyorum.
böylesine dalıp boğularak seninle..
yürüyorum, koşuyorum hatta
çaresiz varamıyorum
istediğim yerlere.. biliyorumya,
sen yoksun. işte çöküyorum o zaman
dizlerimin üstüne..
sevgiler! peşin sıra yğınla, hatta gırla
ama! ! ben sen olmadığın için..
vuruyorum hep gırgıra..
düşünüyorum hallerimi
kifayetsiz kalıyor galiba'ki
ben bile kendime yoramıyorum
kendimi
eşini dostunu görüyorum
konuşuyoruz ordan burdan
korkumdan seni soramıyorum
ya ben artık sende yoksam
ya başkasının olduysan
eğiyorum boynumu yüzlerine
bakamıyorum
korkuyorum işte
anlamasınlar diye sensiz
ne çektiğimi..
gidesim geliyor yanlarında
duramıyorum
okadar'ki yok ettirdin izini
birgün gelicekmi'ki diye bile
umamıyorum..