Sensiz Şiiri - Acı Biber

tekrarı olmayan bir film sahnesi gibi
geri dönülemez bir yoldu benimki
tek başıma yürüğüm sokaklarda
birinin ellerini aramak da neydi

ne kadar düşersem o kadar kalkardım
her zaman başım dik yürüdüm ben
kimseye eyvallahım yoktu benim
sen beni kendimden ettin

kalbimde yoktu tek bir duygu kırıntısı
güller açtırdın kaburgalarımda
her bir duyguyu hatırlattın
şimdi unutmaya razı mıyım

her şeyi seninle öğrenmişim aslında
tek kalmaktan korkmayan ben
gözlerimi kapatmaya korktum ilk defa
her gün ölümü dileyen ben
ilk defa ölmekten korktum

sensiz kaldığım ilk gecem
en tatsız kahvaltım
en anlamsız sigaramdı
sensiz kaldığım ilk günüm
cenaze sabahıydı