Ey vefasız yarim şimdi nerdesin.
Çektiğim günahın sebebi sensin.
Dağ taş önümde duvar kursa da.
Duvarları yıkıp ta gelende sensin.
Ey vefasız gel de gör bu halimi.
Ağlayıp yandığım senin içindi.
Gözlerimden akan yaşları bir bir.
Mendilini alıp da silende sensin.
Seni sevdi gönül neden bilemem.
Dolmuyor cezam bitmiyor çilem.
Bir yanar kor oldun içimde benim.
Kalp ocağımı yakıp yıkanda sensin.
Ey benim gönlümü yakan sevgili.
Beni bu hallere koyup giden serseri.
Bekledim yıllarca dönersin belki.
Beni bu hale koyup giden de sensin.
14/08/2009
Cuma
Kayıt Tarihi : 14.8.2009 15:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çakmak Emine](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/08/14/sensiz-431.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!