Sensiz Şiiri - Yıldırım Öğretmen

Sensiz

Bak bu Güneş de Batıyor
Beni yine dertlerimle baş başa bırakarak….
Geride bir gökyüzü kalıyor
Kayarken beni ürperten!
yıldızların doğduğu,
Siyahın bütün renkleri,
Karanlıklara boğduğu,
Ve
Karanlıkların bütün korkuları
Doğurduğu! bir gökyüzü.
Benim için fark etmiyor gece ve gündüz
Çünkü;
Gündüzler ümitsiz
Gece ümitsiz,
ve
Böyle bir geceye
hazırlanıyorum …
Yine kederli,
yine yalnız
ve
yine Sensiz…
Bulutlar geçiyor
Öfkeyle gümbürdeyerek,
acılardan uzak,
acılardan habersiz…
Rüzgar ağaç dallarına çarptıkça,
şarkılar söylüyor,
Duyamasalar da
İstemezseler de
çaresiz
Ve ben;
Yine mazimle hesaplaşmaya,
Başlıyorum…
Senden uzaklarda,
Senden habersiz…
Yaşadığım bir akşam
Daha biterken
böylecesine
Sevgin başka sevgilere kapatıyor
Kalbimi
açılmamak üzere
kilitlercesine
ve
Bir ömür seni düşünerek
Bitecek öylecesine…..