Yağmurum pencereme vuren sesiyle sabah oluyordu
Ve sen yine uzaklara sürgün bir şaire ilham oluyordun
Metropolit bir şehrin ışıklarında gün ışırken,
Yine sana yazıyordum mısralarımı
Bir iksirdin tüm bedenimi sarmalamıştın
Ufak ufak ölümü gözlüyordum ötelerden
Tül perdem yavaş yavaş sana açılıyordu
Güneş'e gülümseyen sendin
Manşet olmuştun gazetelere
Bir şairi sen aldatmıştın
Seni yeriyorlardı köşe yazarları
Gazeteyi buruşturan ise BEN!
Kayıt Tarihi : 20.11.2008 10:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!