Sensiz Şiiri - Zeynep Esra Tez

Sensiz…
İstanbul, İstanbul gibi değil ki…
Güneş, sabahları doğmuş olmak için doğuyor…
Deniz, adettendir diye mavi…
Gökyüzü bulutlarla dans etmeyi unuttu…
Ne Adalar’da tat var…
Ne Sultanahmet’te…
Yerebatan sessizce ağlıyor gidişine…
Tıpkı yüreğim gibi…
Sensiz…
Simit bile mis gibi kokmuyor artık…
Sarayburnu’nda içilen çay, çay gibi değil…
Ne Heybeli’deki faytondan ses çıkıyor…
Ne de Karaköy’deki kayık sularla dans ediyor…
Yeni Cami’deki kuşlar bile suskun…
Hoca bir başka hüzünle okuyor ezanı…
Anlasana…
Sensiz…
İstanbul, İstanbul gibi değil artık…