Sensiz Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Sensiz
Soluksuzum inan,
Sensiz boğuluyorum,
Bir tuzlu su dolaşır damarlarımda
Sensiz.
Sensiz
Bacalardan çıkan dumancayım,
Savrulan fırtınalarında gökyüzünün,
Savrulurca varmak isterim de sana varamam
Sensiz.
Sensiz
Bir deli fişek,
Sensiz bir serseri mayınım,
Bir intihar bombasıyım, patlatan kendini
Sensiz.
Sensiz
Uzaklarında yıldızımın,
Gecelerin karanlıklarında sensiz,
Uçsuz, bucaksız çöllerin mecnunuyum Leyla’m
Sensiz.
Sensiz
Ağaç kovuklarında bir sincap,
Topraklara sevdalı sürüngenler gibiyim,
Zehri içime akmakta gece, gündüz özlemin
Sensiz.
Sensiz bir serçe kuşuyum,
Seninle göklerde süzülen şahin,
Kartal yuvalarında kalamam ki yalnız ve
Sensiz.
Sensiz
Yangılarındayım sevdanın,
Ararım bedenindeki aşk ateşini,
Yanmaz külhanım, kaynamaz kanım
Sensiz.
Sensiz
Bülbüller suskun bahçemde,
Sensiz ezgilerimde sevda okunmaz,
Notalar kırık, düşmüş portrelerden, garipçeyim
Sensiz.
Sensiz
Kurban başım yalnızlıklara,
Kurbanın olaydım kadın Han’ım,
Ayrılsa da bedenimden başım, akmaz kanım
Sensiz.

10.Haziran.2008 23.25