Sensiz.. Şiiri - Nehir Caglar

tadı yok hiçbirşeyin
sensizken,
adı yok hiçbirşeyin
sensizken.
soluk ve renksiz
bir dünya,
anlamsız ve yitik
tüm kelimeler.
bir koca boşluk
içinde savrulduğum.
bir sessizlik
içinde kaybolduğum.
bir ışık yansaydı,
karanlığın ortasında
bir umut alevi mumun ucunda.
sana sarılırdım
doya doya
bu sefer hiç korkmadan.
sevdiğimi söylerdim
haykıra haykıra
bu sefer hiç utanmadan.
gururumun zincirlerini
kırabildim sonunda
demeyi çok isterdim
yüzüne baka baka.
ama ben hala
esiriyim
aptalca bir gururun,
ve çocukça bir inadın.
bu yüzden,
sana
uzaktan bakmaya,
hep hasret kalmaya,
mahkumum.
ben sadece, ben suçluyum,
bu aşkın tutkunuyum.
sen bilmesen de
hala adını anınca
aynı şarkıları
söylüyorum
aynı göğün altında.
sana hapsolmuş yüreğim
aşk zindanında.
ve sen hiç bir gün
gelip açmayacaksın
üstüme yıllar önce
kapattığım
o kilitli,
ağır, demir kapıları.
ve ben asla
hayal ettiğim gibi
o şarkıyı söyleyerek,
dizlerinde
uykuya dalamayacağım
yıldızlı gecelerde
sen saçlarımı
okşarken.
ve asla
duyamayacağım
seni seviyorum
dediğini
o şarkıyı
dinlerken.