Sensiz Şiiri - Duahan Hancı

Yüreğimin karanlığına tutunup
Kara gecelere dalmışım sensiz
Mutlu anıları bir anda savurup
Kederleri öldüremedim sensiz...

Sevinçleri silmiştim, umutları da öyle
Gündüzleri ışıksız, geceleri körcesine
Adını anmaktan nefesim tükenircesine
Yürekte kalmadı derman sensiz...

Gözlerimde donuk iki damla yaş oldun
Kulaklarımda çınlayan bir ses oldun
Gecelerime sevinçle değil, hüzünle doldun
Bu geceleri bitiremedim sensiz...

Umut bir kuş oldu, uçtu seninle
Hasret bir dağ oldu, düştü önüme
Binlerce kez yandım, aşkının ateşiyle
Bu yangını söndüremedim sensiz...