SENSİZ
Bir gün daha geçti,işte sensiz.
Sofalar sensiz, kapılar sensiz.
Bekar odamı paylaştığım,
Duvarlar sensiz, aynalar sensiz...
Sensizlik sarmış dört yanımı.
Yadederken seni,
Sensiz;
Ne büsbütün seninleyim,
Ne de sensiz.
Körkütük mısralar gibi, sessiz
Ben çaresiz,çare,sensiz...
Kayıt Tarihi : 10.4.2007 12:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emine Özbakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/10/sensiz-273.jpg)
Ben çaresiz,çare,sensiz
bazen siir cok sey söyler, bazen sesiz bir sarki olur.. yüreginize saglik
TÜM YORUMLAR (2)