Sensiz Şiiri - Ömer Şamil Velioğlu

Uzaklara bakıyor
seni arıyor gözlerim.
Hep yağmurlu
birazda soğuk
özlem denizindeki
sensiz güzlerim.
Farkındayım
biraz vahşetim.
Sen uzun yola hükümlü
garip bir yolcu
ben ardından koşan
Atlı süvari
Bir türlü sana yetişemiyorum.
Bilmiyorum okuyor musun
Çektiğim telgrafları
Ardına bak ne olur!
Artık sensiz yapamıyorum

Bir gölgelik bul ve dur.
Sensiz geçen her gün
nasırlı ayaklarıma
bir taş bağlıyorum.
Asude bir adamdım eskiden
artık yerimde duramıyorum.
Hercai dalgalar
sürüklüyor beni
sensiz limanlara.
Rüyalarda olmasa
turnalar gibi
uçup gidecek umutlarım.
Ardına bak ne olur!
Sensiz buralarda duramıyorum

Hangi şehirdesin?
Geçtiğin yerlere iz bırak.
Bir tebessüm yada bir göz yaşı
ısmarlama hayatları bırak.
Hatıra kalsın ızdırapların.
Başı eğik hep ben olayım.
Uçurumun kıyısında
sana olan ağıtlarım.
Dur artık ne olur!
Sensiz sabahlara doğamıyorum