Kar yagdı
bu akşam ankaraya
salonda ki süslü çam
bir yanıp bir sönüyor
hep sen hazırlardın,
bu mevsimde onu,
o güzel ellerinle.
koyumu koyu çamın yeşili
karanlıga göz kırpan
kara gözlerin gibi.
kaldırımdaki arabamın üstüne
kar taneleri yuva yapmış
içim bir hoş oldu.
karşı kaldırımdan gelen
sen degilsin.
bak yanıp sönüyor
çamın üstündeki ampuller
kırmızı sarı yeşil
ben şimdi oturdum masaya
seni anarak.
sen sımsıcak yuvanda
dertlerden uzak
beni duyuyormusun.
uzat ellerini uzat
bak ellerim toprak kokuyor.
senin ellerin artık,
greyfurt soymuyor
cigerimi soyuyor.
salonda çam sensiz
bir yanıp bir sönüyor.
ve her akşam oldugu gibi
yine ben sensiz
bir yanıp bir sönüyorum
kar yagarken
bu akşam ankaraya
Kayıt Tarihi : 20.9.2006 15:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu şiiri1978 yılında evlenip yuvadan ayrılan ilk kızım için yazmıştım.kızım ankarada mithatpaşa caddesindeki evimizde salona konulan yılbaşı çamını elleriyle süslerdi.yılbaşı masamızı annesiyle beraber hazırlar,ve bana mutlaka bir tabaga greyfurt soyardı.1979 yılbaşını onsuz geçirmiştik.bu şiir o duygularımı die getirmektedir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!