Sen benden kopup gittiğinden beri,
Geceler daha bir karanlık sanki.
Daha soğuk ve daha ıssız hayat,
Her şey anlamını yitirmiş sanki.
Sen benimleyken bilirdin korkmadığımı.
Bilirdin hayata seninle tutunduğumu.
Bilirdin sensiz yapamadığımı.
Bir gün gelip de gidersen eğer,
Bilirdin peşinden geleceğimi!
Sen benim için yaşamak demektin,
Seninle başlardım her yeni güne.
Sen benim için güvenle uyumaktın,
Uykusuz başlıyorum artık her güne.
Ama sensiz olmuyor ne kadar dirensem de.
Gözlerin düşüyor düşüncelerime.
Öyle bir yer edindin ki kalbimde,
Kimse giremiyor senin yerine!
10 Mayıs 2006
Gül AycanKayıt Tarihi : 3.8.2006 10:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gül Aycan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/03/sensiz-205.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!