sensiz
yakılmayan sobalarda birikmeyen kül olurum
sensiz
uyanmayan sabahlarda demlenmeyen çay olurum
sensiz
yürünmeyen ormanlarda uçamayan kuş olurum
sensiz
baharların ortasında açamayan gül olurum
sensiz;
bensiz sen olurum...
29.Kasım.2011
Zonguldak
Kayıt Tarihi : 23.12.2011 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
eşim için yazılmıştır; sabah kalktımı sobamızı yakar,çayımızı demler.. ;))
![Gülden Işık](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/23/sensiz-161.jpg)
O akış işinde şiirin finaline gelecek dizeleri merak ediyordum.
Sensiz,ben olmak!
Büyük bir özdeşleşmeyle vuran bir edim.
Şiirin gücü ve çekiciliği bu olsa gerek.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (2)